فصل مرگ آزادی در کرمانشاه

آیا چمن ورزشگاه آزادی کرمانشاه راه هم نام تهرانی خود را پیش گرفته؟

حسین قبادی اصل، خوربران؛ فوتبال با همه طرفداران و علاقه مندان به خود، در بعد رسمی نیازمند یک سری زیرساخت های مهم و اساسی است، دیگر کسی در کوچه ها روی آسفالت یا روی زمین های خاکی فوتبال بازی نمی‌کند، خاطره تلخ باتلاق آزادی تهران در جام ملت های آسیا به فراموشی سپرده شده است اما این روزها که بحث از بین رفتن چمن ورزشگاه آزادی تهران بسیار داغ است و تمام منابع خبری آن را پوشش میدهند بد نیست ما هم حواس خودمان را جمع کنیم و متوجه این ماجرا باشیم که چمن ورزشگاه آزادی کرمانشاه نیز در معرض خطر فرسوده شدن و از بین رفتن قرار گرفته است،

دقیقا این روزها که ما بسیار خوشحالیم‌ بابت داشتن چندین تیم در لیگ های کشوری نباید این موضوع را هم فراموش کنیم که آیا مسائل سخت افزاری جهت میزبانی از این تیم ها را فراهم کرده ایم؟ اگر سه نماینده بعثت، عقاب زاگرس، کیامهر، پدیده شهرداری و ستارگان 81 را در نظر داشته باشیم متوجه می‌شویم که شهر کرمانشاه به تنهایی بیش از هفت نماینده در مسابقات کشوری دارد و تنها ورزشگاه استانداردی که بتواند از این نمایندگان به طور شایسته میزبانی کند ورزشگاه آزادی است. حال این سوالات پیش می‌آید؟ آیا چمن ورزشگاه آزادی این قابلیت را دارد که از هفت تیم به طور همزمان میزبانی کند چرا که تمامی مسابقات این هفت تیم بین مهرماه تا اسفند ماه برگزار می‌شود؟آیا چند وقت دیگر چمن همین کیفیت خوب خود را میتواند حفظ کند؟آیا فکر ورزشگاه دیگری برای میزبانی از این تیم ها شده است؟ و کلی سوال دیگر که ذهن دلسوزان فوتبال استان کرمانشاه را مشغول خود میکند.

اشاره کوچکی به ورزشگاه های شهر کرمانشاه داشته باشیم:

ورزشگاه قدیمی انقلاب زمانی که به بخش خصوصی واگذار شد امید ها را برای داشتن یک چمن مطلوب درجه یک طبیعی و یا مصنوعی دو چندان کرد اما یورتمه اسب های جشنواره کرد سبب شد که چمن نا مطلوبش حالا حالاها نمیتواند میزبان مسابقات مهاست. و تنها میزبان مسابقات استانی و مدارس فوتبال، آن هم در روز های غیر بارانی است

کسانی که سابقه حضور شیرین فراز و راهیان را در نظر دارند می‌دانند که یک ورزشگاه مناسب در کرمانشاه مجموعه ورزشی کارگران است اما با توجه به سیاسیت های عجیب و غریب این اداره کل، ورزشگاه کارگران‌ با آن چمن مخملی خود که بعد از راهیان در لیگ‌دسته یک دیگر میزبان هیچ مسابقه ایی نبوده است.

شاید ویترین ورزش فوتبال در کرمانشاه ورزشگاه بزرگ 15 هزار نفری 15 خرداد باشد اما ورزشگاه به ظاهر تازه تاسیس و جدیدتر استان که یادمان هست سهیل مهدی مسئول برگزاری مسابقات فدراسیون فوتبال چند سال پیش ۲۴ ایراد به آن گرفت: تیرکهای کج، نبود رختکن، نداشتن خروجی های استاندارد، نداشتن آب و ...از روز اول تا به حال نتواتسته میزبان هیچ رویداد مهمی در سطح کشور باشد. و این را هم به خاطر بسپارید که این مجموعه ورزشی نیز پس از یورتمه اسب ها بر روی چمن آن هیچ گاه رنگ چمن مناسب را به خود ندید.

سال گذشته یکی از ورزشگاه های که میزبان مسابقات کشوری بخصوص در فصل بارندگی بود ورزشگاه فجر از زیر مجموعه های اداره کل آموزش و پرورش بود اما مساله این است که این ورزشگاه که چمن مصنوعی آن به سیمان رسیده است و شاید جز آسیب خاصیت دیگری برای فوتبالی ها ندارد و این در حالی است که این مجموعه از سایر امکانات رفاهی هم به کلی تهی است و خبری از آبخوری، سرویس بهداشتی،رختکن ورزشکاران و داوران نیست.

با شروع بکار خانواده سیدی در مجموعه ورزشی امام خمینی، انتظار می‌رفت که شهر کرمانشاه به زودی شاهد افتتاح یک زمین چمن مصنوعی مناسب در باشد اما روند تکمیل این مجموعه و توجه به نیاز های اساسی آن همانند رختکن و آبخوری باعث شده است که فوتبال استان برای مسابقات کشوری سال جاری روی آن برنامه ریزی نکند

حال سوال اینجاست چه نهادی باید به این ورزشگاهها رسیدگی کند؟ آیا اداره ورزش و جوانان استان آیا اداره ورزش و جوانان شهر کرمانشاه یا نه خود هیئت فوتبال استان و شهر کرمانشاه باید به وضعیت این ورزشگاهها برسند. مساله این است که رسیدگی به وضعیت این ورزشگاه ها روند آماده سازی آنها در دست نهادهای مختلفی است اما هیات فوتبال استان کرمانشاه به عنوان متولی اصلی ورزش باید پیگیر این مهم باشد، چرا که بخشی از این زمین ها در اختیار بخش خصوصی قرار دارد، بخشی در اختیار ادارات دولتی همچون اداره کار و آموزش و پرورش قرار دارد و بخشی نیز در اختیار توسعه و تجهیز اماکن ورزشی و اداره کل ورزش و جوانان استان است اما هیات فوتبال باید در راستای عمل به اساسنامه فدراسیون فوتبال در راستای توسعه فوتبال به فکر رفع مشکلات این زمین ها باشد حال که هنوز چمن ورزشگاه آزادی خسته نشده است، هنوز که این ورزشگاه نیز همانند چمن های انقلاب و 15 خرداد به زمین خاکی مبدل نشده است باید فکری به حال فشار مضاعف روی آن کرد تا در آینده نزدیک حسرت این زمین را نخوریم