در این بین برخیها هم تا چشمشان به رودخانه و آبی میافتد هوس آبتنی به سرشان میزند و بی محابا خود را به آب میزنند و گاهی به آبزدنی میشود بی بازگشت و آبتنیای با طعم تلخ مرگ. خانوادهای داغدار میشود و تا ابد خاطره یک تفریح بی سرانجام و لحظه جان دادن عزیزی جلوی چشم خانواده روحشان را فسرده و قلبشان را چنگ می‍زند.

طبق آمارها در کشور ما بیشترین تعداد موارد غریق مربوط به فصل تابستان و آن هم در رودخانهها است. در استانی مانند کرمانشاه نیز که دارای رودخانهها و سدهای پرآبی است، آمار تعداد متوفیان مربوط به غرق شدگی بالا است.

امسال که به دلیل شیوع کرونا با تعطیلی استخرها مواجه ایم و از سوی دیگر گرمای هوا زودتر از راه رسیده و عطش بسیاری از علاقمندان به شنا برای یک آب تنی در رودخانه و سدها را دوچندان کرده، بیش از گذشته با خطر غرق شدگی مواجه ایم، خطری که اگر برای آن چاره اندیشی نشود میتواند خانوادههای زیادی را عزادار کند.

این اماکن آبی پُرخطر و راهکارهایی برای کاهش آمار غرق شدگان استان

شادی قیاسی رئیس هیات نجات غریق و غواصی استان کرمانشاه در گفت و گو باایسنا بااشاره به معضل افزایش آمار غریقان استان در فصل تابستان، گفت: طی سالهای گذشته هیات نجات غریق استان اقدام به شناسایی هشت مکان آبی پرخطر در استان کرد که از جمله آنها میتوان به سد داریان، سدهای شهرستان گیلانغرب، قصرشیرین و سنقر و نیز سرابهای یاوری و نیلوفر اشاره کرد.

وی افزود: برای اینکه بتوانیم تاحدودی آمار غریقان استان را در این اماکن کاهش دهیم، سال گذشته طرحی رابه اداره کل ورزش و جوانان استان دادیم تا به ستاد مدیریت بحران استانداری ارائه دهد و در آن آمادگی خود را برای استقرار ناجی غریق در حاشیه این اماکن اعلام کردیم.

رئیس هیات نجات غریق استان بابیان اینکه اجرای این طرح نیازمند تامین اعتبار مورد نیاز از سوی ستاد مدیریت بحران استانداری است، تصریح کرد: علیرغم گذشت حدود یک سال از ارائه طرح، هنوز جوابی دریافت نکردهایم.

وی خاطرنشان کرد: اگر اعتبار اجرای این طرح تامین شود، میتوانیم در حاشیه سدها و سراب‎های پرخطر استان کمپهایی مجهز با حضور ناجیان غریق مستقر کنیم.

قیاسی اضافه کرد: در استان حدود 700 ناجی غریق داریم که تعداد قابل توجهی از آنها فعال هستند و میتوانیم از ظرفیت آنها برای کاهش آمار غرق شدگان در استان بویژه در فصل تابستان استفاده کنیم.

وی در ادامه فرهنگ سازی و آگاه سازی مردم را از دیگر راهکارهای کلیدی برای کاهش آمار غریقان در استان دانست و افزود: باید خطرات شنا کردن در آبهای آزاد و رودخانهها را بصورت مستمر به مردم گوشزد و یادآوری کنیم تا فرهنگ سازی خوبی در این زمینه صورت گیرد.

رئیس هیات نجات غریق و غواصی استان کرمانشاه در پایان محدود کردن دسترسی به آب سدها و سرابهای پرخطر را نیز رهکاری دیگر برای کاهش غریق در استان اعلام کرد.

وقتی سدها و رودخانهها شناگران ماهر را هم میبلعند

هرچند در بین متوفیانی که در رودخانهها و سدها غرق شدهاند افرادی بوده که آشنایی چندانی به فنون شنا نداشتهاند، اما بسیاری از کسانی هم که اینگونه جانشان را از دست میدهند، آموزشهای کاملی در استخر دیده و تسلط خوبی به شنا کردن داشتهاند.

اینکه چرا افرادی که به شنا آگاهی دارند هم در رودخانهها غرق میشوند موضوعی است که بهمن پرورش ناجی غریق و غواص بین المللی کرمانشاه با سالها تجربه به آن پاسخ میدهد.

پرورش که 21 سال است پیکر بسیاری از غریقها را از آبهای آزاد و رودخانه بیرون آورده در گفت و گو با ایسنا، با تاکید براینکه حتی ماهرترین شناگران هم گاها قربانی آبهای آزاد و رودخانهها میشوند، گفت: روز اول عید امسال بود که برای پیدا کردن پیکر یک ماهیگیر به لرستان رفتم و هفت روز را دنبال پیکر بی جانش در رودخانه تجسس کردم. پس از آن نیز همین مسئله در گیلان برایم تکرار شد و اینبار هم یک ماهیگیر دیگر گرفتار خروش رودخانه شده بود.

وی افزود: همین هفته هم به بروجرد رفتم و هشت روز را بدنبال پیکر بی جان یک شناگر ماهر آبهای آزاد در سد دهکرد این شهرستان بودم و زمانی هم که پیکرش پیدا شد و در پزشکی قانونی اندام تنومند او را دیدم مبهوت شدم، چرا که نشان می‌داد سالها تجربه شنا داشته است.

وی بابیان اینکه تاکنون پیکر 150 غریق که همگی از ورزشکاران شاخص رشتههای مختلف بودهاند را از آب بیرون آورده، اعلام کرد: دراین دو دهه پیکر بی جان افرادی را از آبها بیرون آوردهام که اسطوره ماهیگیری و شنا بودند.

این غواص بین المللی تاکید کرد: باتوجه به این مسائل هیچ کس نباید داخل آبهای آزاد و رودخانهها به تواناییهای خود مغرور شود و هرکسی که قصد شنا کردن در این آبها را دارد، حتما باید کسی را کنار خود داشته باشد، تنهایی شنا نکند و بی گدار به آب نزند تا یک خانواده به عزا ننشینند.

امسال روخانهها خطرناکترند

وی در ادامه بااشاره به پربارش بودن بهار امسال، اعلام کرد: باتوجه به اینکه شروع سالجاری با بارشهای خوبی همراه بود، برای همین جریان و حرکت آب رودخانهها بسیار تند و جهنده و خطر آنها بیشتر است، مخصوصا در اوایل خرداد آمار غریقها احتمالا افزایش یابد که آن به خاطر شروع فصل گرما و شوق و اشتیاق مردم به شنا کردن است.

پرورش با بیان اینکه کسی که حتی شنا کردن هم میداند سعی کند در این ایام محتاط تر به آب بزند، اضافه کرد: همچنین موضوعی که گاها در بحث غریقها با آن مواجه میشویم، غرق دو یا چند نفر در یک زمان و برای نجات یک نفر بوده است.

وی تصریح کرد: طی 21 سال گذشته حدود 50 غریق دیده ام که بصورت دو نفری در آبها غرق شدهاند. به شکلی که پس از غرق شدن نفر اول، نفر دوم برای نجاتش خود را به آب میزند و چون آشنا نیست خودش هم قربانی میشود.

این ناجی غریق اضافه کرد: حدود چند سال پیش در یک مورد یک زن باردار در آب غرق میشود، برادر 28 ساله اش برای نجاتش اقدام میکند که او هم قربانی میشود. پس از آن برادر 18 ساله، برادر شوهر 20 ساله و یک رهگذر که همگی برای نجات دیگری به آب میزنند، یکی پس از دیگری غرق میشوند.

اگر شاهد غرق شدن کسی بودید، به آب نزنید

وی در ادامه در پاسخ به اینکه اگر درجایی شاهد غرق شدن فردی بودیم چکار باید کرد، گفت: توصیه میکنم اگر کسی به چنین شرایطی برخورد تنها یک شی شناور مثل چوب، طناب، تیوپ و... به سمت فرد در حال غرق شدن بفرستد و اینگونه برای نجاتش اقدام کند.

پرورش در خصوص تفاوتهای شنا کردن در استخر و آبهای آزاد و رودخانهها هم افزود: شرایط دمایی، عمق آب، وسعت محیط، فشار آب و... در هر دو محیط کاملا متفاوت است و برای همین نمی‌توان به صرف اینکه یک شناگر ماهر باشیم بتوانیم در آبهای آزاد و رودخانهها هم همان مهارت را داشته باشیم.

خانوادهها مراقب فرزندانشان باشند

وی در ادامه خواستار توجه خانوادهها به فرزندانشان حین حضور در نزدیکی رودخانهها و آبهای آزاد شد و گفت: جوانان به اقتضای سنی که دارند معمولا توصیهها و نصحیتها را گوش نمیدهند، برای همین از خانوادهها میخواهم در چنین شرایطی مراقب فرزندانشان باشند، چراکه آب مرموز است و موذیانه انسان را به سمت خودش میکشاند، لذا اگر مردم همین نکته را رعایت کنند خیلی از آمار غریق ها پایین میآید.

پرورش در ادامه با تاکید براینکه خانوادهها از پارک کردن ماشینهایشان در کنار سدها و رودخانهها هم بشدت پرهیز کنند، افزود: مواردی هم داشتهایم که ماشین کنار این آبها پارک شده و به علت یک لحظه غفلت و یا حرکت ماشین با وجود داشتن سرنشین به قعر رودخانه و یا سد افتاده است.

وی در پایان گفت: فکر می‌کنم هیچ غواصی در دنیا به اندازه من در بیرون آوردن پیکر غریقان تجربه نداشته و برای این کار وقت نگذاشته، گاها 120 شبانه روز در طول سال مشغول امداد در شهرهای مختلف کشور هستم، از استانی به استان دیگر و از شهری به شهر دیگر در ترددم و با موارد گوناگونی از غرق شدگی برخورد میکنم، لذا با این تجربیات از خانوادهها می‌خواهم در فصل تابستان اگر برای تفریح نزدیک آبهای آزاد و رودخانه ها می‌روند، مراقب فرزندانشان باشند.