فرصت زراندوزی را از برخی افراد سلب می‌کنیم

به گزارش خبرگزاری فارس از کرمانشاه، «سالها است مفتخر به پوشیدن لباس کاراته هستم»، زمانی که در مجمع انتخابات هیأت کاراته استان کرمانشاه یکی از نامزدها در مقابل سایرین و اعضای مجمع این جملات را به کار برد، کمتر کسی گمان میکرد او بهزودی بر مسند هیأت کاراته استان تکیه زند و تمام تجارب خود در هیأت نجات غریق، مجموعه ورزشی مناطق نفتخیز جنوب و سالها تلاش بر روی تاتمی کاراته را به کار بگیرد تا زمینهساز تحول در کاراته استان باشد. سعید نصرالهی مهمان خبرگزاری فارس است که در زیر مشروح این گفتوگو را میخوانید

فارس: به عنوان اولین سئوال، کاراته را از کجا شروع کردید؟

نصرالهی: از سال 1365 یا 1366 بود کاراته را شروع و دو سال بعد در سال 1367 در اولین رقابت رسمی خود زمانی که تنها 11 سال داشتم شرکت کردم پس از آن نیز در دورههای مختلف افتخار پوشیدن لباس تیم ملی جوانان و بزرگسلان را در چند نوبت داشتم.

فارس: خاطره اولین مسابقه هیچگاه از ذهن فراموش نخواهد شد، اولین مسابقه رسمی خود را به خاطر دارید؟

نصرالهی: کامل، شفاف و واضح؛ اولین مسابقه را به خاطر دارم، سال 1367 در مسابقات قهرمانی استان در سالن شهید بهشتی کرمانشاه شرکت کردیم، ازدحام مسابقات به نحوی بود که مسابقات در چند روز و هر وزن چندین شرکت کننده دنبال شد، من در آن مسابقات به فینال رسیدم و در مسابقه فینال رو در روی برادر بزرگتر از خودم قرار گرفتم و به رسم ادب در مقابل او سیزا زدم (نشستم) و به مدال نقره دست پیدا کردم، البته به پاس این حرکت به من کاپ اخلاق هم دادند.

فارس: ادب و احترام بخشی از ورزش ایران است، اما گویا در کاراته به این مقوله بیش از پیش توجه میشود؟ دلیل چیست؟

نصرالهی: خوب به نقل از یکی از بزرگان این رشته، کاراته با ادب و احترام شروع میشود و با ادب و احترام به پایان میرسد، این مساله سبب شده است که ادب و احترام جزء لاینفک این ورزش باشد، احترام به مربی، پیشکسوت، حریف و حتی لباس و سالن تمرین این ورزش در نزد ورزشکار دارای اهمیت است و باید به آن احترام گذاشت.

فارس: چه سالی به تیم ملی راه پیدا کردید؟

نصرالهی: سال 1370 اولین بار به ارودی تیم ملی جوانان دعوت شدم، اما سالها گذشت تا موفق به کسب بینالمللی شوم و اولین مدال خود را به رنگ نقره در مسابقات قهرمانی جوانان آسیا در تایوان در 1375 کسب کردم پس از آن در مسابقات قهرمانی غرب آسیا در تهران مدال برنز گرفتم و چند دروه نیز در مسابقات جام وحدت و دوستی شرکت کرده و توانستم مدال کسب کنم، همچنین در مسابقات مجارستان موفق به کسب مدال برنز انفرادی و مدال نقره تیمی شدیم و در مسابقات بینالمللی امارات در سال 2003 موفق به کسب مدال طلای مسابقات شدم.

فارس: در مسابقات داخلی در چه مسابقاتی حاضر شدید؟

نصرالهی: علاوه بر عناوین رده سنی جوانان در سالهای 1372 تا 1374 سه مرتبه مدال طلای قهرمانی کشور را در رده بزرگسالان کسب کردم و سالها در کنار تیم نفت در مسابقات لیگ شرکت کردم و به همراه این تیم در مقام تیم عناوین زیادی را به عنوان بازیکن، مربی، سرمربی و یا سرپرست کسب کردم.

فارس: چه زمانی از مسابقات خداحافظی کردید؟

نصرالهی: یکی از زیباییهای رشته کاراته این است که هیچگاه نمیتوان از آن خداحافظی کرد من هنوز هم به ورزش خودم ادامه میدهم، اما در سال 1384 در سن 30 سالگی در کنار تیم نفت در مسابقات لیگ برتر کشور در آخرین مسابقه رسمی خودم حاضر شدم و پس از آن به عناوین مختلفی همچون مربی، سرپرست و امثال آن فعالیت خود را در دنیای کاراته ادامه دادم.

فارس: سخن از تیم نفت و مناطق نفت خیز جنوب شد، چگونه به این مجموعه راه پیدا کردید؟

نصرالهی: در سال 1383 وزارت نفت یک مصوبه دال بر جذب قهرمانان ملی داشت، براساس همین مصوبه من در سال 1384 به عنوان ورزشکار قهرمان ملی به استخدام تیم نفت در آمدم و از آنجا که براساس یک توافق در وزارت نفت، سه تیم وزنهبرداری، کاراته و تکواندو در استان خوزستان و مناطق نفتخیز جنوب به فعالیت خود ادامه دادند، از سال 1385 تا سال 1394 به مدت 9 سال در مجموعه مناطق نفتخیز جنوب مشغول فعالیت بودم و پس از آن در شرکت گاز کرمانشاه فعالیت خود را ادامه دادم.

به همراه تیم نفت نایب قهرمان جام باشگاههای جهان شدیم

فارس: به نظر میرسد حضور در مجموعه مناطق نفتخیز جنوب تجارب ارزندهای را برای شما به همراه داشته است.

نصرالهی: مجموعه ورزشی مناطق نفتخیز جنوب یک مجموع بزرگ از امکانات سختافزاری، نیروی انسانی و تیمهای حاضر در لیگهای تراز اول در رشته مختلف ورزشی بود، در بخش امکانات سختافزاری امکاناتی که در اختیار مجموعه قرار داشت بسیار وسیعتر از امکانات یک شهر و یا گاها مرکز استان بود، در بخش نیروی انسانی و حضور در لیگ های معتبر، این مجموعه در بیش از 104 رشته ورزشی در ردههای مختلف سنی، ردههای مختلف لیگ و رشتههای مختلف حضور داشت و همین مساله، فرصت آشنایی و همکاری با ستارههای رشتههای مختلف ورزشی برای من فراهم کرده و به نحوی میتوان گفت اصول مدیریت حرفهای در ورزش را به من آموزش داد.

فارس: شیرینترین خاطره دنیای ورزشی خود را مربوط به کدام دوره میدانید؟

نصرالهی: من در سمت ورزشکار، مربی، سرمربی و سرپرست عناوین زیادی کسب کردم که تکتک آنها شیرین و خاطرهانگیز است، اما به یاد ماندنیترین خاطره من به همراه تیم نفت در جام باشگاههای جهان در سال 2012 شکل گرفت که در کنار تیم به عنوان سرمربی حاضر بودم و به عنوان نایب قهرمانی این مسابقات دست پیدا کردیم.

فارس: چگونه در کسوت رئیس هیأت ورزشی با هیأت نجات غریق شروع کردید؟

نصرالهی: من سه سال نایب رئیس هیأت نجات غریق استان خوزستان بودم در مجموعه مناطق نفتخیز جنوب بیش از 40 نجات غریق در بخش آقایان و بانوان با مجموعه همکاری میکردند و ساماندهی و هدایت این عزیزان فرصت استفاده از این مجموعه را برای ما فراهم کرد و پس از بازگشت به کرمانشاه مسؤولان فدراسیون از ما خواستند که به امورات هیأت نجات غریق رسیدگی کرده و شرایط ساماندهی فعالیت این رشته ورزشی را فراهم کنیم و ما نیز قبول کردیم و مجمع نیز به ما اعتماد کرد و به عنوان رئیس هیأت نجات غریق انتخاب شدیم.

فارس: یکی از انتقاداتی که بر سعید نصرالهی وارد است رها کردن هیأت نجات غریق و کاندیدا شدن برای هیأت کاراته بود، چرا این امر اتفاق افتاد؟

نصرالهی: دامنه فعالیت و ورزشکاران هیأت نجات غریق بسیار محدود است، این رشته ورزشی در مرحله اول نیازمند شخصیتپذیری و استقلال از سایر رشتهها بود، در مرحله دوم بحث توسعه و سازماندهی این رشته ورزشی مطرح شد و به شکر خدا در مدتی که در این هیأت مشغول فعالیت بودم این مسائل به خوبی حل شد و یک تیم جوان و با انگیزه در یک سیستم منسجم مشغول فعالیت شده و اعضای هیأت به خوبی توان اداره امور را در غیاب من داشتند.

از طرف دیگر کاراته رشته ورزشی اصلی من بود و سالها در این رشته ورزشی تجربه کسب کرده بودم به همین دلیل برای احراز پست ریاست هیأت کاراته کاندید شدم و دوستان نیز به من اعتماد کردن و هم اکنون نیز در هیأت کاراته مشغول فعالیت هستم و کادری که در هیأت نجات غریق اضافه شد به خوبی این هیأت را اداره میکنند.

فارس: فضای فعالیت در رشته ورزشی کاراته را چگونه ارزیابی میکنید؟

نصرالهی: کارشناسان ورزشی اذعان دارند که شرایط اقلیمی ما برای ظهور استعدادهای رشته ورزشی کاراته بسیار مناسب است، از طرف دیگر ما در یک بازه زمانی در سطح اول کاراته کشور بودیم، اما در سالهای اخیر از آن عناوین فاصله گرفتیم، چرا که هیچ پشتوانهای برای قهرمانان افتخارآفرینی همچون پگاه زنگنه، سعید احمدی، برداران حیدری و حتی مهدی خدابخشی شناسایی و پرورش ندادهایم از طرف دیگر تعدد سبکهای کاراته باعث شده بود که این رشته ورزشی در استان از مسیر خود خارج شود.

هیأت کاراته متعلق به تمام اعضای خانواده آن است/ زمینه سوءاستفاده از این خانواده را سلب کنیم

فارس: یکی از برنامههای اصلی شما از همان روز اول ساماندهی سبکهای کاراته است، چرا این مساله برای شما اینقدر مهم است؟

نصرالهی: در دهه 60 و 70 در کاراته استان کرمانشاه سبکهای زیادی وجود نداشت و زمانی که مسابقات قهرمانی استان برگزار میشد ما شاهد حضور جداولی با بیش 32 ورزشکار در هر وزن بودیم با این وجود، تعدد سبکها در فدراسیون قبلی و به تبع آن هیأت استان کرمانشاه با هدف ترویج کاراته اشاعه پیدا کرد، اما پس از چند سال ما در استان کرمانشاه شاهد برگزاری مسابقات بیکیفیت، بدون برنامه و پروتکل اجرایی بودیم که تنها با هدف کسب منافع مالی مسؤولان و نمایندههای سبکها در استان برگزار میشد، به همین دلیل با تمام توان فرصت زراندوزی را از سبکها سلب میکنیم و اجازه برگزاری مسابقات غیرمعتبر و بدون برنامه را به هیچ سبکی نمیدهیم.

فارس: این به معنی این است که هیچ سبکی اجازه برگزاری مسابقه در سطح استان، کشور یا بینالمللی را ندارد؟

نصرالهی: خیر به هیچ وجه این مساله صحت ندارد؛ بلکه نمایندگان واقعی سبکهای ورزشی بازوی کاراته استان هستند و ما از مسابقات واقعی با برنامه، منظم و مشخص در هر سطحی استقبال میکنیم به شرط آن که هدف برگزار کننده مسابقه تنها کسب درآمد از برگزاری مسابقه نباشد و تمامی ابعاد فنی و اجرایی مسابقه را نیز در نظر بگیرد.

فارس: این مساله ممکن است به مفهوم اعلان جنگ به برخی سبکهای کاراته باشد.

نصرالهی: تمام برنامه فدراسیون جدید و به تبع آن هیأت کاراته استان، حمایت از سبکها و نمایندگان سبکهای واقعی و معتبر و مساعدت در راه برگزاری مسابقات معتبر، موافق با پروتکل مشخص و جلوگیری از مسابقات بیبرنامه، بیکیفیت و دروغینی است که تنها با هدف خالی کردن جیب خانواده ورزشکاران برگزار میشد. این مساله به هیچ وجه به منعی مقابله با هیچ کسی نیست اما مسؤولان سبکها و نمایندگان آنها در استانها نباید به این ورزش و ورزشکاران آن به عنوان عابر بانک نگاه کنند و هرگاه نیازمند تامین درآمد هستند به سراغ آن بیایند.

فارس: سایر برنامههای شما در این راستا چیست؟

نصرالهی: ما در پایان سال 1398 قصد تدوین یک آمار از تمامی ورزشکاران، مربیان، سالنهای ورزشی به تفکیک سبکهای کاراته و به تبع این آمار قصد داشتیم عملکرد هریک از سبکهای ورزشی را ارزیابی کرده و از سبکهای موفق و کارا تقدیر به عمل آوریم، از طرف دیگر در دستورالعمل جدید فدراسیون نمایندگی یک سبک ورزشی به صورت موقت به افرادی اعطا میشود که شرایط لازم را احراز کرده و پس از آن نمایندگان باید در مدت تعریف شده زمینه رشد و فعالیت سبک مورد ادعای خود را فراهم کنند و پس از این مدت در خصوص ادامه همکاری اظهارنظر میشود.

فارس: مهمترین ضعف هیأت کاراته را در بدو تحویل آن چه مسالهای میدانید؟

نصرالهی: خوب دو مساله مهم در ابتدای امر در کاراته استان مشهود بود که ما برای آن برنامهریزی کردیم، ابتدا مساله روند کاهشی آمار ورزشکاران سازمان یافته این رشته ورزشی و کاهش علاقمندان به آن بود که با برگزاری مسابقات قهرمانی استان و جشنوارههای خردسالان سعی در برطرف کردن این مشکل کردیم، مساله بعد عدم توجه به پشتوانهسازی و شناسایی استعدادهای جدید در رشته کاراته بود و برای حل این مشکل اقدام به تشکیل کمیته فنی، شناسایی استعدادهای جدید از مسابقات قهرمانی استان کردیم و قصد داشتیم در سال جدید این ورزشکاران را به صورت ویژه آموزش داده و تیم استان را تشکیل بدهیم اما مسائل مربوط به ویروس منحوس کرونا این اجازه را از ما گرفت.

فارس: مهمترین برنامه خود شما در هیأت چیست؟

نصرالهی: مساله آموزش مربیان و داوران و ارتقای دانش آنها و آشنایی این عزیزان با علوم روز یکی از اولویتهای هیأت در سال جدید بود، چرا که علم تمرین، علم فیزولوژی ورزشی و حتی آسیبشناسی رشته ورزشی کاراته کاملا به روز و منحصر به این رشته ورزشی شده است و ما قصد داشتیم در سال جدید با این رویکرد کلاسهای بروزرسانی اطلاعات مربیان ورزشی را برگزار کنیم.

عدم انسجام بزرگترین مشکل کاراته غیرکنترلی

فارس: عدم توجه به بخش غیرکنترلی کاراته یک مساله مشهود در سطح جهانی و کشور است، این مساله از کجا نشأت میگیرد؟

نصرالهی: متاسفانه در سطح جهانی بخش غیرکنترلی کاراته از انسجام لازم برخوردار نیست، مسابقات متعدد در سطوح اعتباری مختلف باعث شده است که در وزارت ورزش نیز بها و اهمیت به این بخش از کاراته بسیار کمتر از بخش کنترلی باشد، همین مساله باعث شده است که مسابقاتی که در سطح کشور برگزار میشود نیز در دو بخش کاملا متفاوت بوده و از سطوح اعتباری مختلفی برخوردار باشد و البته ما در هیأت استان سعی کردیم توجه به این بخش از کاراته را بیش از پیش مدنظر داشته باشیم هماکنون بخش کاراته غیرکنترلی در هیأت دارای یک سازمان، اتاق و تیم کاملی شده است و پیشبرد این بخش از کاراته را ارزیابی و برنامهریزی میکند.

فارس: فکر میکنید مشکل کار کاراته غیرکنترلی کجاست و چگونه باید این مساله حل شود؟

نصرالهی: به نظر من این مساله باید از فدراسیون جهانی کاراته (wkf) شروع شود و یک مسابقات معتبر و منسجم در سطح جهانی در حد اعتبار مسابقات بخش کنترلی برای بخش غیرکنترلی تعریف کند، به تبع این اتفاق در فدراسیون نیز برنامهریزی لازم جهت حضور در این مسابقات صورت خواهد پذیرفت و وزارت ورزش نیز به آن توجه لازم را خواهد داشت.

فارس: به نظر شما در سطح فدراسیون نمیتوان این مشکل را حل کرد؟

نصرالهی: در سطح فدراسیون نیز میتوان مسابقاتی در سطح کشورهای اسلامی و یا غرب آسیا برای بخش غیرکنترلی کاراته برنامهریزی کرد و این مسابقات را به صورت مستمر ادامه داد، این استمرار در برنامه ریزی زمینه توجه wkf را جذب خواهد کرد و میتواند زمینهساز انسجام و اعتبار در بخش غیرکنترلی کاراته باشد.

فارس : به نظر میرسد در ابتدای امر برخی از مربیان در مقابل شما قرار داشتند، چگونه سعی کردید همه را جذب هیأت کنید؟

نصرالهی: خیلی زحمات کشیده شده و تلاشهای بسیار زیادی شده است تا کاراته کرمانشاه به جایگاه فعلی آن برسد، تمامی مربیان، اساتید و پیشکسوتان این رشته ورزشی برای ما عزیز هستند و ما در جایگاه هیأت وظیفه درایم با آنها همکاری کنیم، مقابله ای از ابتدای امر وجود نداشته است تنها یک سری اختلافنظرهای درون خانوادگی بود که با صحبت کردن سعی میکنیم آنها را رفع کرده و زمینه جذب همه عزیزان را فراهم کنیم.

فارس: سخن پایانی:

نصرالهی: هیأت کاراته متعلق به تمام اعضای خانواده آن است اگر در جایگاه هیأت سعی میکنیم زمینه سوءاستفاده از این خانواده را سلب کنیم و یا به سایر تلاشگران آن کمک کنیم نباید کسی از ما دلخور شود و امیدواریم بزرگان کاراته استان در این زمینه ما را یاری کنند.