مدیر روابط عمومی نه هوچی گر است نه عمله

در عصر ارتباطات یک تیم رسانه ایی قوی می‌تواند بیشترین کمک را برای بهتر دیده شدن اهداف یک مجموعه داشته باشد و هر چه پیش می‌رویم نقش رسانه پر رنگ تر می‌شود و رسانه یک پل ارتباطی است که می‌تواند با مدیریت درست خیلی از مسائل را مثبت تر و عامه پسند تر نشان دهد.

حسین قبادی اصل، خوربران؛ قطعا هر ورزشی جهت پیشرفت خود نیاز به ابزار و امکاناتی دارد که بتواند ساختارش را بنا کند و در این مسیر یکی از مهم ترین عوامل، رسانه است. رسانه، این روزها یکی از مهم ترین عنصرهای پیشرفت یک جامعه ورزشی است؛ جایی که می‌تواند با ارتباط مثبت و به موقع با مرتبطین، هواداران و مردم چهره بهتری از آن رشته ورزشی را نشان دهد. این روزها که ورزش وارد چرخه درآمد زایی شده و در دنیا به چشم یک صنعت پردرآمد به آن نگاه می‌شود، اولویت اول ورود بنگاه های اقتصادی به هر رشته و رویداد ورزشی این است که قابلیت دیده شدن بیشتر و بهتر را داشته باشد. و این بیشتر دیده شدن مستلزم داشتن یک تیم رسانه ایی قوی است که بداند به چه صورتی، با چه ابزارهای، با چه برنامه های آن آن رشته یا رویداد را نشان دهد و این موضوع همان بحثی است که از آن به «پیوست رسانه ای» اتلاق می‌شود که توسط «مدیریت روابط عمومی و امور رسانه ای» ارائه می‌شود.

رسانه می‌تواند با جریان سازی و نزدیک کردن ارتباط هواداران، ذی نفعان و ذی نفوذان با تیم، باشگاه، هیات و رویداد ورزشی مورد علاقه شان زمینه حضور هواداران را فراهم و آن را پررنگ تر کند و همین نزدیک شدن هواداران به موضوع، جریانی را آغاز می‌کند که درهای ورود اسپانسرها و حامیان مالی و معنوی را از ورزش باز کند، چرا که داشتن هوادار و مخاطب بیشتر باعث می‌شود، بنگاه اقتصادی که قصد حضور دارد با رغبت بیشتری برای ورزش هزینه کند.

سئوال اصلی اینجاست که در این راستا مدیریت روابط عمومی و امور رسانه ای چگونه می‌تواند نقش آفرینی کند؟

مدیر رسانه شخصی است که باید بتواند احساسات تیم، هیات، ورزشکار و هواداران را مدیریت و البته کانالیزه کند و در عین حال که احساسات و تعصبات آنها را پررنگ می‌کند باید پشت این احساسات یک اتاق فکر را طراحی کند تا به صورت کاملا منطقی و در مسیر پیشرفت و توسعه آن مجموعه نقش آفرینی کند، این در حالی است که در بسیاری از موارد میبینیم که مدیر رسانه های ورزشی در یک حادث، بحران و یا چالش در رشته ورزشی یا هیات ویا رویداد ضربات جبران ناپذیری را به تیم ها می‌زنند و مثل یک هوادار، خود نیز در فضا غرق شده و به جای هدایت جریان ها به سود باشگاه، آن را به قهقرا می‌برند.

برای مثال مدیر رسانه در یک تیم فوتبال پل ارتباطی باشگاه با هواداران و رسانه ها است،که عملکرد منطقی و درست تیم رسانه ایی می‌تواند در جذب هوادار و رسانه ها یک نقش بسیار مهم را ایفا کند، ارتباط به موقع با هواداران، انتقال خواسته‌های به حق هواداران، مدیریت مصاحبه های تیم مدیریتی و اعضا باشگاه، تولید محتوا و آشنا بودن به فضای به روز شده مجازی از جمله وظایف مدیر روابط عمومی و امور رسانه ای باشگاه است. به نحوی که او اگر خود را نماینده رسانه ها در تیم بداند می‌ تواند جریان ورود و خروج اخبار تیم را به راحتی به سمت اهداف باشگاه هدایت کند و در مواقعی که نیاز به کمک رسانه ها دارد از وجود مثبت آنها جهت تسریع در انتشار اخبار، به خوبی استفاده کند.

در عین حال که یک مدیر روابط عمومی و امور رسانه می‌بایست با اصول گوینده گی، خبرنگاری، مجری گری، عکاسی و طراحی و چاپ و پوستر و بنر، فعالیت فضای مجازی کاملا آشنا باشد اما حقیقت امر این است که او نباید مسئول هیچ یک از این امورات باشد بلکه بهترین های هر زمینه را برای نتیجه بهتر در خدمت تیم، باشگاه و هیات خود به کار گرفته و خود فعالیت همه آنها را به نحوی شایسته و کارا مدیریت کند.

شما به این مطلب که مرداد سال ۱۴۰۳ در رسانه عصر ایران کار شده نگاه کنید،متوجه جایگاه ایی اعضا یک باشگاه آن را اشتباه درک کرده اند می‌شوید. صحبت‌های برخی مدیران رسانه‌ای در جلسه مشورتی در سازمان لیگ تکان دهنده و تاسف برانگیز بود.

«به گزارش فارس، در جلسه مدیران رسانه لیگ برتر و لیگ یک در سازمان لیگ فوتبال حرف‌های تلخ و تکان دهنده‌ای مطرح شد! برخی از مدیران رسانه‌ای در واکنش به اینکه چرا فصل گذشته مدام روی نیمکت به داوران معترض می‌شدند و حاشیه ساز بودند خیلی صریح گفتند این خواست سرمربی، مدیر تیم و گاهی مدیرعامل باشگاه بود! حتی یکی از مدیران رسانه‌ای گفت: فلان مدیرعامل می‌گوید آن مدیر رسانه‌ای روی نیمکت تیم به هیچ دردی نمی‌خورد، هیچ اعتراضی به داوری نمی‌کند و داد و فریادی به راه نمی‌اندازد!»

همانطور که در متن بالا کاملا مشهود است، همه ما متوجه نگاه اشتباه به رسانه در باشگاه های فوتبال شده ایم و این یعنی مدیران روابط عمومی و امور رسانه ای نتوانسته اند این جایگاه را به درستی نشان دهند و مهم تر اینکه اعضا مختلف ورزش هم هنوز ضروریت حضور و وظایف این مدیریت را درک نکرده اند.

مدیران رسانه در اولین قدم باید جایگاه خود و رسانه را به درستی نشان دهند و مجموعه ایی که برای آنها کار انجام می‌دهند را متوجه اهميت رسانه بدانند. و با علم رسانه ایی که دارند فضا را برای پیشبرد اهداف تیم و مجموعه آماده کند.