شهرکرمانشاه تاب ورزش را ندارد

مشارکت اجتماعی و هویت شهری مراتب و ابعاد مختلفی دارد که می‌توان با ابزار های مختلف آن را افزایش داد

فرشته ملاآقایی-خوربران: شهر بستر بسیاری از اتفاقات فرهنگی و اجتماعی است و زندگی در شهر در کنار تمامی ملزومات اصلی و کالبدی خود، پدیده های اجتماعی را نیز هدایت و توسعه می‌دهد، شهر سالم و به گواه عالمان علم شهرسازی "شهر انسان مدار" برای زندگی مردم آسان تر، راحت تر و البته شاد تر طراحی و ساخته شده و البته گسترش پیدا می‌کنند و گسترش ورزش در شهر یکی از ابعاد زندگی سالم است که باید به الزامات حیاتی آن توجه شود.
کمیل نظری پژوهشگر دکتری تخصصی شهرسازی می‌گوید: پس از عصر مدرنیزم که شهر به بردگی ماشین درآمد، در عصر پسا مدرنیزیم، ابعاد مختلف شهر با احترام به انسان توسعه یافته و گسترش پیدا می‌کند به بیان ساده تر در عصر حاضر شهر انسان محور جایگزین شهر خودرو محور شده است،؛ چرا که اندیشمندان بزرگ جهان فهمیده اند مهمترین و اصلی ترین عنصر شهر "انسان" است و شهر برای زندگی بهتر و البته شادتر او طراحی شود.
کمیل نظری ادامه می‌دهد: اگر در مدرنیزم تمام راه، لبه و گره ها برای خودرو ها طراحی و ایمن سازی و گسترش پیدا می‌کرد، در شهر انسان محور پیاده مداری و عبور ایمن دوچرخه سوار جایگزین شده است و یک شهروند باید بتواند به راحتی مسیر خود را با دوچرخه و یا به صورت پیدا طی کند اما در شهر های ما که هنوز از چنگال معماری بلدوزری عصر مدرنیزیم رهایی پیدا نکرده اند این امکان وجود ندارد و شهر هنوز مسیر امن حرکت خودرو است.

فارغ التحصیل کارشناسی ارشد شهرسازی با تاکید بر فن طراحی شهری یادآور می‌شود: طراحی شهری فرایند طراحی و شکل دهی خصوصیات فیزیکی شهرها، شهرک‌ها و روستاها و برنامه‌ریزی برای ارائه خدمات شهری به ساکنان و بازدیدکنندگان است. اگرچه این گرایش نسبت به معماری با موضوعاتی در مقیاس بزرگتر سرو کار دارد اما فضاهای کالبدی شهریاغلب فعالیت های شهری، فعالیت های درون مکانی هستند لذا در یک کالبد (فیزیک) اتفاق می‌افتند.
فردین رحیمی اضافه می‌کند: کرمانشاه یکی از شهرهایی مهمی است که توان های بالقوه ایی در ساختار های کالبدی شهری دارد که یکی از آنها با توجه به قدمت تاریخی آن ورزش است که یکی از مهمترین فرآیندهای یک شهر با نشاط و پر جنب وجوش است اما طراحان شهری کرمانشاه هیچ توجه ای به این مهم نداشته و در بحث کالبدی، المان سازی و حتی طراحی شهری هیچ توجه ای به آن ندارند.
مهدی یوسفوند پژوهشگر دکتری شهرسازی یادآور می‌شود: یکی از مهمترین عوامل مهم و تاثیرگزار در حضور شهروندان جهت انجام فعالیت های ورزش همگانی وجود فضاها و امکان ورزشی است که رابطه ی مستقیمی با حضور شهروندان در این ورزش است، ورزش به دو مقوله قهرمانی و همگانی تقسیم می‌شود و در بعد همگانی، در واقع امروزه توسعه ورزش های همگانی نیازمند وجود فضای مناسب در خور شهروندان هست که بتوانند به فعالیت های ورزشی بپردازند و این امر مهم از وظایف اصلی طراحان شهریست که با طراحی و برنامه ریزی درست و ایجاد ساختار کالبدی شهری جهت مرتبط ساختن فضاها و اماکن ورزشی در جهت توسعه پایدار، سلامت و آسایش و شهری کارآمد گام بردارند
یوسفوند یادآور می‌شود: و همچنین فضاهای و اماکن ورزشی یکی از مهمترین عوامل ساختار کالبدی درون شهری محسوب می‌شود که طراحان شهری می‌توانند در آن نقش مهمی به منظور بهبود ورزش همگانی با جانمایی درست بناها و فضای ورزشی، معابر، پیاده روها و فضاهای جانبی ...را ایفا نماید.
حال اگر به طراحی شهر کرمانشاه دقت کنیم متوجه می‌شویم هر چه شهر کرمانشاه به سمت ساخت پل، خیابان، کمربندی و اتوبان پیش رفته است، از حجم محل های عبور عابر پیدا و دوچرخه کاسته شده است، در پل امام حسین، پل شهید سلیمانی و سایر پل های احداث شده هیچ مسیری برای عبور آسان و ایمن پیاده و یا دوچرخه وجود ندارد و در راستای ایجاد پل سپاه پاسداران در محل قدیمی میدان با همین نام، محور ایمن دوچرخه سواری از بین رفته و نابود شده است.
نظری در این خصوص یادآور می‌شود: شهر کرمانشاه اسیر است، اسیر تفکرات عمرانی بلدوزر محور، گاهی این طراحی های عمرانی به نتیجه می‌نشیند و در بسیاری از مواقع شهر را نابود می‌کند و چون ذخمی بر پیکره شهر باقی می‌ماند و در مقابل این ذخم هیچ کسی پاسخگو نیست، طرح منوریل که در بستر بلوار زیبای شهید بهشتی و طاقبستان نقش بسته است و عملا هیچ کارکرد مثبتی ندارد گواه این مهم است، در زمان های نچندان دور به راحتی و به صورت پیاده و یا با دوچرخه امکان حرکت از میدان آزادی تا میدان طاقبستان وجود داشت اما اکنون با ایجاد این گره های خودرو محور عملا این امکان کاملا از بین رفته است.
و عواقب این مساله چیست، کمیل نظری پژوهشگر دوره دکتری شهرسازی یادآور می‌شود: ما دقیقا در مسیر عبور از مدرنزیم به شهر انسان محور مسیر اروپا را با فاصله زمانی 50 ساله پی می‌گیریم، دنیای شهرسازی پسا مدرن امروز از عبور خودرو خسته شده و برای آسایش فکر، عصاب و روان مردم خود حمل نقل عمومی، عبور انسان محور و جابجایی مسیرهای کوتاه با دوچرخه را جایگزین کرده است و در راستای آن تسریع و آماده سازی می‌کند اما ما در افکار بیش از 50 سال قبل دنیای روز باقی مانده و به زودی به خستگی و بیماری های عصبی از ازدحام خودرو ها دچار خواهیم شد و اگر این دید خودرو محور را تغییر ندهیم باید عواقب سخت آن را که بسیار گرانسنگ است تحمل کنیم.
در خصوص حل این مشکل چه باید کرد؟ چه راهکاری برای ساختن یک شهر مردم مدار با احترام به ورزش چیست؟ یوسفوند در این خصوص یادآور می‌شود: طراحی شهری، تعریف کالبد مناسب شهری و احترام به حریم شهروندان پیاده محور مسائلی است که باید مورد نظر طراحان و برنامه ریزان شهری قرار بگیرد، اگر یک پل، راه، اتوبان و امثال آن طراحی می‌شود به مساله عبور پیاده و دوچرخه سوار نیز دقت شود و از این موضوع غافل نشود

کمیل نظری نظرات گسترده تری دارد و اضافه می‌کند: طراحان و ذی نفوذان حوزه شهر باید باور کنند که شهر را باید برای مردم طراحی و تدوین کرد، طراحان شهری باید بدانند که یک شهر شاد نیازمند ایجاد امکان حضور مردم در راه، لبه و گره هستند ؛ اگر بتوانند فضای مورد نیاز خود را برای ورزش همگانی پیدا کنند، شاهد افزایش شاخص های نشات و سلامت اجتماعی در ابعاد مختلف آن هستیم.
فردین رحیمی به موضوع ایجاد هویت ورزشی برای شهر تاکید دارد و می‌گوید: طراحان شهری علاوه بر ایجاد کالبد مناسب، علاوه بر بستر فیزیکی برای ورزش در شهر و علاوه بر ایجاد کاربری های مناسب و پارک ها و فضای های مناسب برای ورزش در شهر، هویت ورزشی را در شهر افزایش داده و در موضوع برندیگ و الگوسازی ورزش برای مردم فعالیت کنند به نحوی که برای شهری همچون کرمانشاه که در رشته های مختلف ورزشی از دیرباز نام دار بوده است، باید چهره های موفق ورزشی معرفی و الگو سازی شوند.